İlk Kar

Gün itibari ile ilk karı görmüş bulunmaktayım. Hafta başından beri oldukça soğuk seyreden hava, en sonunda yağdı. Yarınki Strasbourg gezimiz için biraz endişeliyim açıkcası. 

Kar haberinden sonra genel gidişatla ilgili birkaç kelam edelim. Noel tatili yaklaşırken (ki yaklaşık 15 gün sürecek ve erasmus hayatımızın en uzun tatili olacak kendisi) derslerimiz ve almanca kursumuz devam etmekte. Eh, erasmus için okulun tatile girmesi demek, avrupa turlarının başlaması demek oluyor haliyle. Ben ve arkadaşlarım da şimdiden planlara başladık, birkaç rota oluşturduk birbirinden farklı, şu an karar verme aşamasındayız..

Dersler hala zor, sadece almanca olanlar değil, ingilizce olanlar da zor. Bunda benim türkçe eğitim veren bir üniversiteden geliyor olmamın etkisi de var tabi, ilk kez türkçe dışında dersi burada dinledim. Ancak dersleri geçebileceğimiz konusunda ümitliyim, buradaki hocalar gerçekten çok yardımcı oluyorlar erasmus öğrencilerine, ellerinden gelen desteği sergilemekten kaçınmıyorlar. 

Hayat nasıl geçiyor derseniz, birbuçuk ayı geçtiğim şu günlerde, buradaki düzene alıştım sayılır. Yani Pazar günü birtek dükkanın bile açık olmaması, yolda bir tek araba geçmiyorken yeşil ışıkta beklenmesi, koca otobüsün önünüzde durup yol vermesi, yolda gözgöze geldiğiniz her insanın istisnasız "hallo!" diye selam vermesi, içinde ayçekirdeği olan dilimlenmiş ekmeğin tadı, 30 cm lık salatalığın trajikomik görüntüsü artık sıradan gelmeye başladı.. Zor kısmı atlattım sayılır, bundan sonra başlayan zor kısım ise, belkide en zoru olan, sevdiklere özlem, ona nasıl alışılıyor, inanın bilmiyorum..

Strasbourg gezimizden sonra, tekrar sizlerin huzurunda olacağım, şimdilik esen kalın, ve hala yapabiliyorken, boğazın tadını çıkarın derim..